Auti-chauffeur

Niet zo heel lang geleden kreeg ik een lief bericht van een volgster op Instagram. Ik word altijd héél blij van dit soort berichten! Maar dit keer werd ik blij en daarna schrok ik ook.

Ze heeft op latere leeftijd de diagnose autisme gekregen maar loopt nu tegen het stuk ‘rijbewijs’ aan. Het blijkt dus dat als je autisme hebt, je niet zomaar een rijbewijs kunt krijgen. De vrouw die mij het berichtje had gestuurd denkt er zelfs aan om haar diagnose te laten verwerpen.

Wat is het nou? Als je autisme hebt en je wil jouw rijbewijs gaan halen, dan ben je sowieso 340 euro extra kwijt. Je moet dan namelijk een gezondheidsverklaring invullen die 40 euro kost en daarnaast een afspraak maken met een onafhankelijk psychiater die je zelf even mag aftikken (300 euro).

Ik raakte direct in paniek, ik rijd al auto sinds mijn 18de. Ik heb zelfs mijn aanhanger én motorrijbewijs gehaald. Beiden ook alweer heel wat jaren geleden. Ik heb nog nooit een ongeluk gemaakt of het gevoel gehad dat ik een gevaar was in het verkeer. Wat gebeurt er als je op latere leeftijd de diagnose krijgt met het rijbewijs van diegene? Mijn diagnose kreeg ik toen ik 29 was, dus ook later in mijn leven.

Als je op latere leeftijd de diagnose krijgt, nadat je jouw rijbewijs al hebt gehaald, dan hoef je niks te melden. Er geldt geen meldplicht in Nederland voor autisme bij het CBR. Als je “een medische beperking of gezondheidsklachten hebt die uw rijvaardigheid kunnen beïnvloeden”, dan moet je dat melden in de gezondheidsverklaring van 40 euro. Die gezondheidsverklaring moet je invullen als je examen gaat doen voor jouw rijbewijs. Of dus als er iets gebeurt met jouw gezondheid, wat invloed zou kunnen hebben op de rijvaardigheid. Maar autisme is gelukkig dus geen reden om die gezondheidsverklaring alsnog in te moeten vullen als je al jouw rijbewijs hebt.

Wat ik vind, is dat mensen zelf verantwoordelijk genoeg moeten zijn om die gezondheidsverklaring te vullen als dat nodig is. Maar hier zit een dilemma, omdat dronken mensen bijvoorbeeld ook denken dat ze prima kunnen rijden. En we weten allemaal dat dit niet het geval is. Mensen moeten soms beschermd worden tegen zichzelf, maar hoe ver moet je hierin gaan? Ik ben namelijk heel erg tegen betutteling vanuit de overheid of vanuit wie dan ook. Mensen kunnen zelf ook nadenken en de juiste beslissing maken. Maar zonder vertrouwen ben je nergens, en dat vertrouwen vinden mensen moeilijk om aan anderen te geven blijkt wel.

Iemand met autisme kan ook écht zelf wel inschatten of autorijden een goed idee is of niet. Een examinator beslist bij ‘normale’ mensen toch ook of ze geschikt zijn om hun rijbewijs te behalen? Hoezo zou dit anders moeten bij iemand met autisme? Het enige voordeel dat ik kan bedenken is dat als je weet dat je autisme hebt en rijlessen wil nemen, je speciale rijscholen hebt die je goed kunnen begeleiden.

Als het moment daar is om rijexamen te gaan doen, lijkt het mij normaal om geen onderscheid te maken tussen mensen met autisme die afrijden en mensen zonder autisme. Ik snap daar werkelijk niets van, ik heb hier heel lang over nagedacht. Waarom mensen met autisme anders behandeld zouden moeten worden bij een rijexamen. Maar ik kan geen antwoord bedenken. Als jij het weet dan hoor ik dat graag natuurlijk 😉

Voorlopig rij ik lekker door. Maar ik maak me wel zorgen voor de mensen met autisme die nog wel hun rijbewijs moeten halen en die rompslomp door moeten. Dat is gewoon oneerlijk, andere woorden heb ik er niet voor. De vrouw die mij het berichtje stuurde die de aanleiding was voor deze blog doet mee met een protestmars als deze komt, en ik ben daar ook zeker bij mocht er eentje komen.

Samen staan we sterk. Zet hem op allemaal!

-x- Sanne

www.https://petje.af/autismij/ (Doe een petje af via deze link als je het tof vind wat ik doe en mij wil steunen in de missie om het taboe rondom autisme (bij vrouwen) te doorbreken!)