Laatst zag ik een video met ‘de vijf dingen die niet leuk zijn aan autisme’ voorbij komen. En toen dacht ik, waarom draaien we dat niet eens om? Dus in deze blog ga je de vijf mooie, leuke en geweldige dingen aan autisme terugvinden. En dan niet de standaard dingen die je overal vindt en die overigens heel erg stigmatiserend zijn. Nee, je krijgt échte mooie dingen.
Nu moet ik zeggen dat ik, nadat ik mijn diagnose kreeg, aardig in de put heb gezeten. Ik had de grootste moeite om ook maar één klein positief dingetje in mezelf te kunnen zien. Ik kon (naar eigen zeggen) niks meer, voelde me waardeloos. Ik zou willen dat niemand dit gevoel door hoeft te maken. Maar het hoort nu eenmaal bij een (late) diagnose van autisme. Je gaat een rouwproces in als het ware. Je ziet bepaalde dromen of verwachtingen in duigen vallen. Maar nu komt het positieve, er gaan ook deuren voor je open!
1. Gevoeligheid maar dan positief
Ik kan zeggen dat ik nu het rouwproces wel uit ben. Alhoewel me nog steeds wel eens een gevoel bekruipt dat ik ‘minder’ ben dan anderen. Als ik weer eens overprikkeld ben en mezelf weer even af moet remmen. Dan denk ik ‘shit’, was dit maar makkelijker. Was ik maar niet zo gevoelig dan kon ik maar gewoon door.
Heel veel van ons vrouwen met autisme hebben juist deze hele hoge gevoeligheid (en dat bedoel ik hier nu heel positief) voor wat er in de omgeving gebeurt. Dit kan tot overprikkeling zorgen maar je kunt deze gevoeligheid ook positief inzetten. Want het is een hele mooie eigenschap! En dat is het; je kunt dezelfde eigenschap zien en hem als positief of negatief zien. Dat is aan jou.
Wat is er mooi aan gevoeligheid?
- Door jouw gevoeligheid kun je heel goed aanvoelen wat er in jouw omgeving speelt en kun je daar dus ook iets mee doen, als je zou willen;
- Je kijkt eerst naar jezelf als er een probleem is. Nu is het niet de bedoeling dat je hierin doorslaat, maar het is wel een hele fijne eigenschap. Omdat je hierdoor ook eerder zelf de regie houdt en die niet bij een ander neerlegt.
En dat is het; je kunt dezelfde eigenschap zien en hem als positief of negatief zien. Dat is aan jou.
2. Je kunt genieten van de kleinste dingen
Omdat we zo snel overprikkeld raken, zijn de kleinste dingen dus al een prikkel. Dus ook bij de fijne prikkels is dit zo. Je kunt dus veel intenser genieten dan een NT’er zou kunnen. Vooral die kleine dingen die de meeste voorbij gaan, maken op ons heel veel indruk. Het leven is dus een stuk rijker op deze intense manier.
3. Je gaat diep
Je kunt hele diepe gesprekken hebben, want op gesprekken over koetjes en kalfjes zit je niet te wachten. Hierdoor krijg je ook sneller hele mooie gesprekken. Daar waar andere mensen iemand weken moeten kennen, heb jij in een uurtje al de beste gesprekken. En, je maakt hierdoor ook een diepere indruk op mensen. Nu spreek ik uit eigen ervaring als ik zeg dat ik soms gewoon echt niks weet te zeggen. Dat is helemaal niet erg. Ik zeg liever niks dan iets dat nergens op slaat. Dus op de momenten dát je iets zegt, heb jij tenminste wat te vertellen.
4. Je snapt hoe andere mensen met een (psychische) kwetsbaarheid zich voelen
Natuurlijk heeft iedereen, ook zonder extra kwetsbaarheid, worstelingen. Maar toch voel ik me vaak een buitenbeentje, mijn worstelingen lijken anders. Zelf vind ik het fijn dat ik mezelf soms als een soort buitenbeentje voel in deze maatschappij. Ik weet hoe het is als je net niet helemaal past. Dit zorgt ervoor dat ik met andere buitenbeentjes kan connecten. En dan (zoals hierboven staat), ook écht connecten. Je kunt elkaar echt verder helpen door alleen al elkaar te steunen. Je waardeert deze steun daardoor zelf ook heel erg, in ieder geval als ik nu vanuit mezelf spreek. Ik krijg de meeste energie als ik hoor dat andere vrouwen met autisme zich herkennen in de dingen die ik schrijf en die ik noem in de podcast. Zo voel ik me toch iets minder alleen, en ik hoop dat dit andersom ook zo is. Dat jij je minder alleen voelt als je mij en andere inspirerende account op Instagram volgt bijvoorbeeld.
5. Je weet wanneer je moet stoppen
Als je geleerd hebt om te luisteren naar de signalen van jouw overgevoeligheid, dan kun je hier dus goed mee omgaan. Dat betekent dat je heel goed kunt luisteren naar de signalen van jouw lichaam, beter dan mensen die nooit hoéven te luisteren naar hun lichaam. Omdat ze altijd door kunnen gaan (alhoewel dat ook niet altijd waar is natuurlijk). Zij merken pas heel laat de gevolgen. Ik merk zelf wel snel als ik overprikkeld begin te raken. Dus kan ik ook snel ingrijpen.
En ik zeg niet dat het makkelijk is om in contact te komen met onze gevoelens en ons lichaam en om de signalen op tijd te herkennen. Juist voor vrouwen met autisme lijkt dat lastiger te zijn. Maar ik weet ook dat wij doorzetters zijn. Ik bedoel, hoe lang heb ik met een masker rondgelopen voordat het écht niet meer ging? 29 jaar, en jij? Ik vind dat een behoorlijk doorzettingsvermogen om jezelf maar proberen aan te passen aan de omgeving. Dus met dit doorzettingsvermogen kunnen we -met de juiste hulp- erachter komen wat onze signalen zijn voor overprikkeling en er daarna dus ook op inspelen. Je weet wanneer je moet stoppen en daar hoef je jezelf dan ook niet voor te schamen. Zo ben jij gewoon. Je past jezelf niet meer aan op wat anderen willen maar kiest voor jezelf.
Welke mooie eigenschappen van Autisme heb jij zelf ontdekt?
www.https://petje.af/autismij/ (Doe een petje af als je het tof vind wat ik doe om het taboe rondom autisme bij vrouwen te doorbreken)